Güzel Haber

10 yıldır tanıdığım, çok az gördüğüm ama çok görüşmek istediğim arkadaşımın bu cumartesi nikahı var. Bu kadar kötü haberin içinde böyle güzel bir haber ile her zaman olduğu gibi yine aslında hayatta güzel şeylerin olduğunu hatırlattı. Güzel insanların başına da güzel şeyler geliyormuş.

Belki hala umut vardır?

Çok düşük ihtimal ama bunu okuma ihtimali var, nikaha geleceğim ama okursan diye şimdiden ömür boyu mutluluklar Melike.

Bir Cenaze Anısı

Bugün eniştemin (ikizimin eşi) anneannesinin cenazesi vardı. Bir öğle vakti biri çocuk olmak üzere 12 kişiyle birlikte namazı kılındı. Ömrünü namaza adamış biriydi, cenaze namazı sadece 3 dakika sürdü. 92 yaşındaydı, toprağa verilmesi sadece 10 dakika sürdü. 10 dakika sonunda insanlar görevini yerine getirmişti artık. İnancı kuvvetli birkaç kişi mevlit okumaya giderken geriye kalanlar fındık kabuğunu doldurmayacak dünya meselelerini konuşmaya başlamıştı bile. Arada gülümseyip sonra nerede olduğunu hatırlayıp pişmanlık ve utanma ile gülümsemesini gizlemeye çalışanlar bile vardı. 

Ben mi?

Her ölüm gibi bu da zordu benim için. Çok sevdiğim insanların da bir gün aynı kaderi paylaşacağını düşünemeden edemedim. Sıdıka anneanne 92 yaşında belki de torununun torunu yaşında bir çocukla yan yana gömüldü bugün. Allah hepimize sıralı ölümü nasip etsin. Hiç tanımadığım bir çocuk için bile güneş gözlüğümün arkasına saklanmak zorunda kaldım. Paranın pulun hiçbir işe yaramadığı o çaresizlik, bildiğin tüm bilgilerin ve birikimlerin bir adet sureye indirgendiği o cehalet insanın dünya üzerinde alabileceği en iyi ders. 

İyilikten vazgeçmeyin, günün sonunda iyi de olsanız kötü de olsanız 13 dakikada gömülüp arkanızdan "iyi bilirdik" denilecek. Sizinle yaptığınız iyilikler gelecek, geride kalanlar dünya meselelerine hiçbir şey olmamış gibi devam edecek.

Bilmiyorum, belki de etmeliler.  Dünyanın düzeni böyle.