Bir ülke bir film sloganıyla çıktığım yolda Macaristan durağında karşıma çıkan bir film. İsmi üzerinde herhangi bir kelime oyunu yapmadım, zaten afişten de bunu teyit edebilirsiniz. Tahmin edeceğiniz üzere filmin Türkçe karşılığı kontrol. Ülkemizde vizyona girmemiş olan bu film, film festivallerinde konuk olarak bulunmuş. Kaldı ki en iyi yabancı film kategorisinde oscar'a aday olmayı başarmış ama kazanamamış.
Filmin tamamı Macaristan metrosunda geçiyor. Garip bir şekilde turnike sistemi olmayan metroda, eski usul bilet kontrolü yapan bir grup insanın yaşadıklarından bir kesit sunuluyor. Yazarın baba mesleğini kaleme alması yabancı olduğumuz bir durum olmasa da, film yaşanılanları çok iyi yansıtıyor. Filmin içinde komedi öğeleri bulunsa da hakim olan karanlık ve mat çekimler ile işlenen ağır dram birleştiğinden komedi öğelerine gülümseyemedim. İyi bir gününüzde güldürme potansiyeli de var yani. Özellikle dayak sahneleri komedi filmlerinin olmazsa olmazıdır zaten. Dram fazlasıyla var ama.
Filmin tek eksik öğesi filmdeki oyuncuların iyi işlenmemiş olması. Kimler, geçmişte ne yaşamışlar, şu anda başka neler yapmaktalar, bunlar hakkında film boyunca en ufak bir sahne yok. Öncesi ve sonrası olmayan hayattan bir kesiti izliyoruz sadece. Dolayısıyla olaylar dram içerse de, insanlar üzerinde nasıl bir etki yapıyor bunu sezmek zorlaşıyor. Başarılı bir filmin, ikinci defa olsa yine izlerim kategorisine girmemesinin başlıca sebebi de bu olsa gerek. Bir defa kesin izlemek gereken bir film.
Başka bir durakta görüşmek üzere!
0 yorum:
Yorum Gönder