Yıl Olmuş, Ben Yokmuşum

Buraya bir şey yazmayalı neredeyse bir yıl olmuş. Sadece buraya değil, hemen hemen hiçbir siteye bir şey yazmıyorum. Blogun adını "yine beklerim" koyarken gelen misafirleri iyi ağırladığımı düşünmek istemiştim. Bilseydim "public" yazma işinden bu kadar soğuyacağımı başka bir isim koyardım. Blogum bana sitemkar, haklı da.

Arada yazmasam da açıp bakıyorum. Yazılarını severek okuduğum insanlar var. Sırf gönlü olsun diye takip ettiklerim de. Siz de hala buralardaysanız hepinize selam olsun. 

İkizimin düğünü, doğum günüm, bayram, tatil, memleket derken bir sürü olay geldi geçti. Önümüzdeki birkaç ay durulacak gibi. İkizimin evlenip evden ayrılması, babamın yılın 8-9 ayını memlekette geçirmesi, hepsi üst üste koyulunca ev artık boşmuş gibi geliyor. Durulmuş hayata, evdeki dinginlik de eklenince hayat bayağı bir sıkıcı geliyor. Ondandır ki İstasyon İnsanları'ndaki Ruhi'yi kıskanmam. 

"Ruhi'dir benim adım

Hiç çıkamam evimden
Dostlar uydururum hayali
Mutluyumdur bu yüzden"

Sadece Formspring vasıtasıyla iletişim kurduğum insanlar vardı. Ne olmuş bilmiyorum ama site galiba bütün şifreleri yinelemiş. Birkaç kere girip şifre yenilemeyi denedim ama onay mesajı mail adresime gelmiyor. Girip yeni bir isim almak da istemediğim için bu kişilerle iletişim kuramıyorum. sizi unutmadım ya da ihmal etmiyorum yani. Onlardan da yolu kazara buraya düşen olursa onlara da selam edeyim. Mosmortishia, "Ekşi Sinema Top 250" listesi yapılırken hiç mi utanmadın, itiraz etmedin ha!? "Top" bir de.

Bir yerdeki insanların ve anıların eskidiğini düşünmeye başlayınca insan o yerde kalmak istemezmiş. Ankara'da yaşayıp ayrılmayı bir anlık dahi olsa düşünmemiş bir insanın var olduğunu sanmıyorum. Haksız çıkmayı dört gözle bekliyorum.

Göksel'in "Uzaktan" şarkısına bayılıyorum. "Öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan / nasıl da bağladın beni" kısmına özellikle. "Uzaktan" ile "konuşmadan"ın genellikle düşünülenin aksini başarıyor olması, Göksel gibi "güzel" birini bağlıyor olması hayali, dinledikçe kulaklarımda hoş bir tat bırakıyor. Böyle bir şeyi bir gün başarmak isterdim. Gerçek aşk buymuş gibi hissediyorum dinledikçe.

Karmate grubunun dağılacağı konserleri sırasında birinci ağızdan öğrendim. İnsan neden eğlenmek için gelmiş bir topluluğa ya da bireye fark etmez, böylesine kötü bir haberi verir ki? Ya da neden hep bir kötü haber olmak zorundadır? 

Saat gecenin körü olmuş, okuyan gözleriniz zeval görmesin, hepinizi seviyorum. Bazılarınızı daha fazla. İyi geceler.

Eyvallah.