 |
| There is always hope... |
Söze umut etme özürlü bir olduğumu söylemekle başlamalıyım sanırım. Buna rağmen bunun patolojik düzeyde olduğunu düşünmüyorum. Belki iyi bir dayağa ihtiyacım vardır. Daha önceden de bahsettim sıkça, çok fazla istediklerim gerçekleşmiyor diye. İki hafta önce Melike, Özlem ve Gökhan ile buluşmayı da çok istemiştim ve buluştum. Anladım ki hayattaki her şey gibi umutlar ve hayaller de bazen oluyor, bazen de ne yaparsak yapalım olmuyor. Diyeceğim şu ki, ihtimaller aksini söylese dahi hayatta her zaman umut etmeye değecek bir şey var.
0 yorum:
Yorum Gönder