Ben de normalim işte dediğim bir anda "normal kriterin ne?" sorusunun gelmesi üzerine böyle bir yazıyı yazmaya karar verdim.
Normal ya da anormal olmak, ikisinden birisinizdir zaten. Ya normal olursunuz toplumun normlarına ayak uydurup yaşarsınız ya da anormal olup başta deli olmak üzere bir sürü yafta ile yargılanırsınız. İşte ben de bu yolda normal olmaya çalışanlardanım. Normal insanlar gibi yürüyorum, normal insanlar gibi konuşuyorum, normal insanlar gibi düşünmeye çalışıyorum. Normal olmak, çoğunluğa ayak uydurmak değil midir zaten? işte ben de çoğunluğun içinde garipsenmeden soluk alıp veriyorum. Ama bu çok sıkıcı işte.
Bu sebepten ötürü şimdi anti-normal diye bir kelime olmalı. Normalliğin sıkıcılığından ve tekdüzeliğinden sıkılanlar için baştan tanımlanmış yepyeni bir kavram. Herkesin kendi olabildiği, toplumun süregelen önyargılarına karşı gelinebilen, anı yaşamak üzerine kurulu bir varoluş. Hayatı uç noktalarda yaşamak isteyenler için bir kavram. Evet evet bu anormal kavramından çok farklı olmalı. Normal olma kriterlerinin anormal olduğu bir düzende tamamen farklı bir yaşayış biçimi olmalı.
Bence herkes bir gün dahi olsa normal olmamalı.
porcupine tree- normal => http://fizy.com/s/1fxr9u
3 yorum:
Aslında normalleşmiş olmamız anormal değil mi?
bence normal hallerimizin anormal olması anormal.
sene 2005 olmalı, lisansın ilk yılı bitmiş hayatımda ilk defa bizimkilerden ayrılıp kongreye gideceğim. kongrenin başlığı/konusu "nedir bu normal?" ee anormal normal ayrımı bizim işimiz, pek hevesliyim. 3-4 gün süren kongrede oturumlarca tartışıldı. kongre bitti babam sordu "kızım ne demekmiş normal?", dedim "valla baba o kadar tartıştılar ama normal şudur anormal şudur demenin kolay olmadığını anladım. ben de bilmiyorum nedir bu normal" (boş yere gitmişim dasljdjd)
normalliğin ve anormalliğin tonlarca bağlamı var, ama bildiğim; bir şeyi anlamanız hak vermenize sebep değildir ve anladıklarımızı normal anlamadıklarımızı anormal diye yaftalamak tamamen bir kusurdur, isanlık kusuru :)
Yorum Gönder